Luksor Wschodnim brzegiem rzeki

Luksor Świątynia W centrum Luksoru znajduje się  świątynia niegdyś znana jako "Ipet-resyt" lub "południowa Opet", która służyła jako punkt odniesienia dla festiwalu Opet. Po roku boski wizerunek Amona i  jego małżonki Mut i ich syna Khonsu podróżował w swoich świętych Barkach z Karnaku świątyń do świątyni w Luksorze z okazji festiwalu, który odbył się podczas powodzi.

Podstawową funkcją Opet była religijność, ale festiwal był również istotny w utrzymaniu króla i jego boskiej roli.
Najwcześniejsze szczątki znaleziono w Luksorskiej Świątyni podczas XIII dynastii, a możliwe jest, że nie było sanktuarium lub świątyni na tej stronie w okresie Średniego Państwa, ale stało się bardziej widoczne w XVIII dynastii. Wydaje się, że Hatszepsut pierwszy rozpoczął drogę procesyjny lądową, która związała Karnak i Luksor w świątynie.

To był Amenhotep III, który skonstruował kolumnadę i kort w samym sercu świątyni, która została dodana do innych faraonów. Ponownie wykorzystano bloki Hatszepsut, Tuthmose III i Amenhotepa II z wcześniej zniszczonych struktur wyszukiwania.
Nietypowo, świątynia nie wychodzi na rzekę, ale na jej głównej osi stoi Karnak z pozostałościami alei sfinksów, wskazując na sposób processji. Ta pozostała 200 metrowa aleja sfinksów o głowach człowieka została wzniesiona przez Nektanebo I, a miała zastąpić oryginalne sfinksy Amenhotepa III, gdy Nektanebo zbudował mur otaczający wokół okręgu. Rzymskie sanktuarium z posągiem bez głowy Izydy można zobaczyć w północno-zachodnim rogu dziedzińcu.
Nowoczesne wejście do świątyni znajduje się na zachodzie i po zejściu turysta napotyka ogromny pierwszy pylon, 21m wysokości. Sześć posągów Ramzesa stanęło przed pylonem, ale tylko trzy stanowią do dziś oryginalną parę wysokich obelisków.

Obelisk północny zachód teraz stoi na Place de la Concorde w Paryżu. Pylon jest urządzony na jego zewnętrznej powierzchni ze scenami walk Ramzesa II i słynnego „poematu walki”. Najlepiej jest to widoczne w porannym słońcu. Wewnętrzna powierzchnia ma tekst poświęcenia i zapisy bitwy pod Kadesz, a także sceny festiwalowe. Na południowej ścianie wschodniej wieży na pierwszym dziedzińcu znajduje się rzeźba przedstawiająca zewnątrz świątyni, kiedy została zbudowany, z flagami na masztach.
Wchodząc pośród kolumnad Amenhotepa III można zauważyć nieznaczne zmiany w osi wcześniejszej części świątyni. Te kolumnady i 14 kolumn pozostały niedokończone w chwili śmierci Amenhotepa a jego dekoracje zostały zakończone za panowania Tutanchamona (ostatecznie zakończyły się za panowania Seti I).

Tutaj możesz zobaczyć znakomicie wykonane płaskorzeźby na Opet procesji do i od Karnak na ścianach zachodniej i wschodniej, ale nazwa Tutankamun została zmieniona we wszystkich tekstach na te od Horemheba. Są one najlepiej widoczne w nocy, kiedy to świątynia jest oświetlona, oświetlenie u podstawy ściany rzuca dekorację do gwałtownego zwolnienia.
W czasie rzymskiej okupacji Egiptu, Luksor był otoczony rozległym obozem wojskowym, które mogło pomieścić aż 1500 ludzi. W tym czasie świątynia  przestała mieć funkcję religijną i jest prawdopodobne, że wiele bloków od zewnętrznej strony budynków świątynnych były wykorzystywane w celu uzupełnienia rzymskich koszar. Pozostałości kamiennych filarów i alei są nadal widoczne dookoła obudowy świątyni.
Chrześcijańska bazylika została zbudowana na północno-wschodnim narożniku świątyni, a na jej miejsce został postawiony meczet poświęcony muzułmańskiemu świętemu Abu'lowi Hagag. Teraz  jest to pomnik, który jest dominantą wschodniej strony sądu Ramzesa.