Region Luksoru po raz pierwszy zamieszkiwany był przez człowieka w czasach prehistorycznych, a wiele narzędzi krzemiennych zostało znalezionych w skałach otaczających nowoczesne miasto.

Predynastyczne osady powstawały na obrzeżach pustyni zachodniej na całym obszarze Kurna na Zachodnim Brzegu. We wczesnym okresie Dynastycznym i Królestwa Starego, Teby stały się integralną częścią Egiptu. Teby to grecka nazwa miasta, w czasach klasycznych nazywały się Diospolis Magna.
Teby stały się władcami kraju, sprawowali kontrolę nad polityką, religią i administracją oraz zjednoczeniem Egiptu.  Siedziba władcy pozostała w Tebach w czasie panowania XVIII, XIX i XX pod Tuthmoside i Rameside królów, a miejscowy bóg Amon został naczelnym bóstwem całej ziemi.

Teby znajdowały się na wysokości chwały w czasach Nowego Państwa, a wiele wspaniałych świątyń zostało zbudowanych ku czci Amona Mut, jego małżonki i ich syna Khonsu. Był to wiek przepychu, kiedy Egipt był politycznie bardzo stabilny. Oprócz budowy świątyń, Nowi faraonowie Królestwa i urzędnicy decydowali się być chowani na wzgórzu Teb u Zachodniego Brzegu. Dolina Królów jest chyba najbardziej znanym miejscem w Górnym Egipcie z ogromnych i wspaniałych grobowców faraonów wykopanych głęboko w skale na skraju pustyni zachodniej.
Rozkwit tych masywnych robót budowlanych, które  tak wiele mówią o faraonach i ich historii oraz kulcie boga Amona, przyniosły bardzo wysokie standardy sztuki i rzemiosła. Wspólnota robotników ekspertów, rzeźbiarzy, artystów, architektów i uczonych w Piśmie, mieszkali we wsi na Zachodnim Brzegu Deir el-Medina i posiadali umiejętności wcześniej niespotykane. Na wschodnim brzegu, główna zabytek świątynia Karnak , został zbudowany w ciągu panowania wielu królów. Nowo koronowani faraonowie często demontowali pomniki budowane przez ich przodków, a konstruowali własne z poprzednio używanych bloków.

To często sprawia, że identyfikacja budynków może być myląca, ale składając w całość niezliczone inskrypcje egiptologów jest w stanie dostarczyć wielu informacji na temat historii i administracji egipskiej, a zwłaszcza Teb, od Starego Państwa do rzymskiego podboju.
Chwała Teb trwała  do chwili w której  miasto zostało zwolnione przez najeźdźców asyryjskich w Nubijkiej  XXV dynastii,  po tym czasie nigdy nie był tak samo. Następnie rządzili Tebami Saites, Persowie, Grecy  i Rzymianie, każdy pozostawił swój ślad na historii budowli. Możemy zobaczyć pozostałości starożytnego miasta,  jego zabytki na obu brzegach - wschodzie i na zachodzie od Nilu oraz wspaniałą kolekcję dzieł sztuki w Luksorskim Muzeum.

Archeolodzy odkrywali wiele cudów w tej starożytnej ziemi, a bogaci europejscy i amerykańscy goście przybywali do Luksoru jako pierwsi turyści.
Dzisiaj nowoczesne miasto Luksor posiada bogatą fasadę turystyki i to, skąd znaczna część dochodów pochodzi z Egiptu. Ale oprócz odrestaurowanych zabytków, rzędów statków wycieczkowych i autokarów jadących wzdłuż promenady i tętniących życiem bazarów turystycznych, znajdują się Teby z czasów starożytnych. Sposób życia niewiele się zmienił w niechlujnych uliczkach Luksoru i w uliczkach wiosek na Zachodnim Brzegu.

Ludzie Theban są przyjaźni i gościnni, ich zwyczaje  pozostały takie same przez setki lat i  łatwo można zapomnieć, że większość z nich w jakiś sposób polega na turystyce, która jest źródłem ich utrzymania. Duch starożytnych Teb jest wciąż bardzo żywy w Luksorze. Jest to duch, który sprawia, że ​​turyści chcą wracać  i wracać do tego magicznego miejsca!